پرش به محتوا

پرتو (نورشناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در نورشناسی، یک پرتو باریکه نازکی از نور است. در علم فیزیک، به هنگام مطالعه پرتوهای نور، آن‌ها را با یک پاره خط جهت‌دار نشان می‌دهند. در واقع هر باریکه نور از بی‌نهایت پرتوی نور تشکیل شده‌است.[۱] پرتو نور به سه نوع تقسیم می‌شود:

  1. همگرا(convergent light ray):پرتوهایی که در یک نقطه به یکدیگر می‌رسند.
  2. واگرا(divergent light ray):پرتوهایی هستند که از یکدیگر دور می‌شوند و هرگز به یکدیگر نمی‌رسند.
  3. موازی (parallel light ray):پرتوهایی هستند در یک امتداد مقابل منتشر می‌شوند و در بی‌نهایت فیزیکی، به هم می‌رسند. بی‌نهایت فیزیکی، نهایت دید مؤثر انسان و افق دید وی محسوب می‌شود.[۲]

پرتوهای واگرا پرتوهای همگرا پرتوهای موازی

  • به ترتیب:پرتوهای نور واگرا، همگرا و موازی.چشمه نور با یک ستاره پنج‌پر نمایش داده شده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. فیزیک(۱) و آزمایشگاه، کتاب درسی سال اول آموزش متوسطه، وزارت آموزش و پرورش-دفتر برنامه‌ریزی و تألیف کتب درسی، تهران، چاپ دوازدهم۱۳۸۹
  2. فیزیک، علم حیات، کیانوش بزرگمهر، تهران، نشر منظومه، چاپ سوم۱۳۸۷

منابع کمکی

[ویرایش]
  • کتاب کار و راهنمای مطالعه دانش آموز فیزیک (۱)و آزمایشگاه، سال اول دبیرستان، انتشارات فاطمی، ویرایش سوم۱۳۸۹